Hoeveel suiker zit er in champagne?

Van geen toegevoegd suiker tot mega zoet. Wat wordt er bepaald tijdens deze stap in het proces. Het toevoegen van dosage.

Als je begint met wijn drinken, begin je vaak met de zoetste fles witte wijn die je kunt vinden. Dit is niet anders voor mousserende wijn. Dan wordt meestal begonnen met een zoete prosecco. De zoetheid laat je wennen aan de smaak van wijn, de suikers verbloemen namelijk een groot deel van de smaak. Gaandeweg kies je voor wijnen lager in suiker en ga je steeds meer de smaak en de aroma’s van de diverse druiven waarderen. Daar start het avontuur van een (mousserende) wijnliefhebber. 

Als je begrijpt wat dosage betekent, kies je veel bewuster voor het type champagne in onze webshop. Ga je voor een Zero Dosage? Of een Brut? Wat betekenen die termen eigenlijk op de fles? En hoeveel suiker zit er dan in? Wij leggen het uit in deze blog. 

Om te begrijpen wat dosage is moeten we eerst even stilstaan bij het proces van champagne maken. Dosage is de laatste toevoeging aan champagne, een blend van suiker en wijn die aan de flessen wordt toegevoegd nadat de tweede gisting is voltooid en de droesem (dode gistcellen) is verwijderd. Het doel van dosage gaat verder dan het bepalen van de zoetheid; het beïnvloedt de algehele balans en complexiteit van de champagne.

Er zijn drie redenen waarom er dosage wordt toegepast op champagne.

Zoetheid Aanpassen

Dosage stelt het champagnehuis in staat om de zoetheidsgraad van hun eindproduct te finetunen. Van Extra Brut tot Demi-Sec, elke soort vertegenwoordigt een verschil in de hoeveelheid toegevoegde suiker. Over het algemeen hebben kleine producenten minder suiker nodig om hun champagnes in balans te krijgen. Dit omdat ze minder blenden en dus veel duidelijkere smaakprofielen hebben.

Balanceren van Zuurgraad

Na de tweede gisting kan champagne soms te zuur zijn. Dosage fungeert als een hulpmiddel om de zuurgraad te verzachten, wat resulteert in een gebalanceerd en verfijnd smaakprofiel.

Verfijnen van Smaakprofiel

Dosage is de laatste kans voor champagnehuizen om hun stempel te drukken op het eindproduct. Hiermee kunnen ze hun unieke stijl benadrukken en zorgen voor een consistente kwaliteit en smaak over verschillende oogstjaren.

De eerste manier om rosé champagne te maken is met de zogenaamde saignée-methode, wat letterlijk ‘bloeden’ betekent. Klinkt dramatisch, maar geen zorgen, het gaat hier om druiven. Bij deze methode worden de druiven, meestal een mix van Pinot Noir en Pinot Meunier, licht gekneusd. De druivenschillen blijven kort in contact met het sap, waardoor het sap een mooie roze kleur krijgt.

Vervolgens scheiden ze alsnog de druivenschillen van het sap. Vrij arbeidsintensief want er moeten meer stappen doorlopen worden om uiteindelijk tot die mooie diepe roze kleur te komen.

Wat is het resultaat? Een rosé champagne met een krachtige smaak en een diepe kleur. Deze methode wordt vaak gekozen door champagnehuizen die hun rosé net wat robuuster en complexer willen maken.

Is de naam van het mengsel suiker en wijn die wordt toegevoegd aan de champagne om de dosage te bepalen.

 

Het proces van dosagebepaling is een kunst die afhangt van de ervaring en expertise van de wijnmaker. Zo simpel als het toevoegen van wijn met suiker is het niet. Vaak gaan er heel veel testen met proefpanelen en in het lab aan vooraf om de suikergehaltes te meten. Het stelt de wijnmakers in staat om niet alleen de zoetheid van de champagne te reguleren, maar ook om een uniek en herkenbaar karakter aan de mousserende wijn toe te voegen. Daarom is het zo mooi dat deze kennis generatie op generatie bij de kleine wijnboeren wordt overgedragen. Die kennis is essentieel om keer op keer weer die bubbels met karakter te maken. En champagnes met karakter daar kan je de Bubbel Broeders voor wakker maken. Ga je mee op ontdekkingstocht?